Vandaag de tent onder zeil gebracht. Het weer was goed gelukkig en ook de hulp van Pieter Drost van aannemer van Driesum Bouw.
Samenvattend: Het afbreken van ons nieuwe tenthuis OP VLIE gaat wel snel, maar is not easy. Zwaar eigenlijk. Nooit geweten dat kunststof zo zwaar is. Dit gaan we bij opbouw en afbreken niet redden met onze mankracht (en vrouwenspierballen). De spanten zijn bijna niet te tillen en het past allemaal net. Daarnaast is de volgorde van stapelen belangrijk. En de hoogte van het pakketje. En de ventilatie. En het goed vastzetten van het zeil. Enzovoort enzovoort. Hopelijk voldoen we aan de winteropslag-eisen.
Als ik Staatsbosbeheer was ging ik voor legergroene afdekking. Want dat blauw en groene zeil past ook niet in het landschap. Of ik liet de tenthuizen gewoon staan in de winter. Da’s ook makkelijk voor de tenthuiseigenaren. En omdat het toch zo vaak en veel waait op het eiland zou ik voorstander zijn van een gewoon dak. Met in de zomer wel wit doek eroverheen (voor de uitstraling en het aanzicht). Met een kacheltje erbij zouden we dan gewoon ook in de winter naar Stortemelk kunnen. Maar dan mét hond. Want er is verder toch niemand. En misschien kan de kampwinkel dan gewoon open blijven. Dan hoeft ook niet alles voor 50% in de verkoop aan het einde van het seizoen. Maar het grootste voordeel is toch dat wij dan niet hoeven op te bouwen, en weer af gaan breken … etcetera, etcetera.